Regelmatig hoor ik me tijdens het begeleiden van vrouwelijke professionals zeggen:
‘Hoe zou je energiezuiniger kunnen werken?’
De eerste keer dat ik hiermee in aanraking kwam, was tijdens een gesprek met een mannelijke leidinggevende en Marianne. Hij gaf aan dat hij haar zeer waardeerde en als zijn opvolger zag. Zijn oprechte zorg lag op het gebied van betrokkenheid en inzet.
Letterlijk zei hij:
‘Je doet alles zo goed en met passie. Met zoveel energie. Dat ga je niet volhouden.
Zeker niet als je mijn rol overneemt. Je zou echt energiezuiniger kunnen werken.
Je hebt veel ervaring, kennis en inzicht. Durf daarop te vertrouwen.’
Ons begeleidingstraject is daar nu op gericht. Ik geef je een paar praktijkvoorbeelden zodat je zelf eens na kan gaan of dit ook voor jou zou kunnen werken.
Energiezuinig vergaderen
Marianne bereidde alle vergadering van de projectgroepen heel goed voor. Ze verdiepte zich in de stukken en als ze voorzitter was dan bedacht ze vooraf hoe ze de thema’s aan de orde wilde stellen. Het advies van haar afdelingshoofd was: ‘Lees de stukken diagonaal door. Je inhoudelijke kennis is zo goed, dat je ‘fouten’ toch wel herkend. Bereid geen oplossingen voor. Laat die van de projectmedewerkers komen.’ Dit ging zo tegen het gevoel van Marianne in, dat we samen hebben afgesproken dit alleen te doen bij een project waarbij het risico klein en de tijdsdruk laag was. In plaats van 45 minuten met de voorbereiding bezig te zijn, was ze nu binnen 10 minuten klaar. Ook liep tot haar verbazing de vergadering heel goed. De projectleden hadden veel meer inbreng. Er werd meer gelachen. Nu ze minder vanuit de inhoud en meer vanuit het proces dacht, had ze ook aandacht voor het non-verbale gedrag van projectleden. Daardoor stelde ze meer vragen, bijvoorbeeld aan een stillere medewerker waardoor deze een heel belangrijke bijdrage leverde aan de vergadering. Na de vergadering voelde ze dat de vergadering minder energie had gekost terwijl de uitkomst beter was.
Energiezuiniger onderwijs geven
Karina was UHD bij een Economische faculteit. Onderwijs geven was echt haar ding. Ze had er plezier in en bereidde (werk-)colleges altijd heel goed voor. Helaas ging het thuis even wat minder, waardoor zij in een drukke onderwijsperiode niet meer in de gelegenheid was om het onderwijs zo goed voor te bereiden. Het enige wat ze kon doen, was alles van het vorige collegejaar doorlezen. Achteraf was ze verbaasd over het resultaat. Het was heel goed gegaan. Ze had de stof wel behandeld, maar ze had er meer praktijkvoorbeelden bijgehaald die spontaan bij haar omhoog kwamen. Daardoor was er ook meer interactie met de studenten. Ze had geput uit en vertrouwd op haar ervaring en kennis. De aanleiding om deze verandering door te voeren, was niet leuk. Het effect wel.
Heb jij zelf ook voorbeelden waarbij je (on)bewust energiezuiniger bent gaan werken en toch goede resultaten hebt geboekt? Zou je die dan willen delen met mij? Voor mijn gevoel hebben we hier namelijk als vrouwelijke professional echt iets in te leren, maar ik kan nog niet goed onder woorden brengen wat dat is.
Met interesse lees ik je reactie.
