Als het in de media gaat over het vrouwenquotum of andere ideeën over vrouwen naar de top, dan weet ik dat ik tijdens netwerkbijeenkomsten weer veel vragen krijg. Daarbij word vooral benaderd vanuit het standpunt ‘Jij bent natuurlijk vóór en ik zeg nu waarom dit een fout standpunt is’. Redelijk aanvallend dus. Met vallen en opstaan heb ik geleerd hoe ik hiermee om moest gaan. Wat hielp was de volgende vraag: ‘Heb jij het idee dat ik tegen mannen ben?’ Met die vraag schoot ik vaak raak en ontstond er een dialoog.
Ik ben enorm voor diversiteit en leren van elkaar. Daar past geen monocultuur bij. Daarom ben ik vóór het vrouwenquotum en zie ik heel graag verschillende huidskleuren in de top. Samen ontwikkelen en elkaars waarden respecteren, daar wordt de wereld beter van.
Het is leuk dan te merken dat vooral de mannen het fijn vinden te horen dat vrouwen van hen kunnen leren. Vanuit dit bruggetje dat ik dan maakte, kreeg ik ook vaak te horen dat mannen ook veel kunnen leren van vrouwen. Daardoor kwam er balans in de dialoog. Wat mannen onder meer aan mij teruggeven is:
- Vrouwen zijn minder bezig met het wedstrijdje ‘ver plassen’. Heerlijk is dat .
- Vrouwen gaan sneller in vergaderingen terug naar de inhoud. ‘Waar gaat het hier om?’ Waardevol.
- Vrouwen zijn veel meer to-the-point. Geef mij maar een vrouwelijke voorzitter.
Mooie complimenten die ik herken. Uiteraard is mijn gesprekspartner ook heel geïnteresseerd in wat vrouwen van mannen kunnen leren. Dan geef ik het volgende aan:
Erken het standpunt en de behoeften van de ander
Ik merk dat vrouwen heel erg gericht zijn op wat de ander van hen vindt. ‘Word ik aardig gevonden? Hoe kijkt hij/zij naar mij?’ En daardoor, paradoxaal genoeg, zich niet concentreren op wat de behoeften van de ander zijn, zich niet echt verplaatsen in de ander of vanuit zijn/haar stoel de situatie beschouwen.
Mijn advies aan vrouwen is vaak: ben relatiegericht vanuit de inhoudelijke kant. Erken zijn/haar behoeften en leg die van jou ernaast in plaats van er tegenover. Zoek verbinding door ook het standpunt van de ander te erkennen, zonder je eigen belang los te laten.
Corvée = Corvée
Soms moeten dingen gedaan worden. Niet leuk, wel nodig. Mannen doen dit dan, maar wel vanuit de houding ‘Liever een 6 zonder stress, dan een 7 zonder leven’. Ik zie dat vrouwen bij dit soort klussen nog steeds voor een 8 gaan. Dat kost heel veel tijd en negatieve energie. Want je vindt die klus gewoon niet leuk.
Mijn advies aan vrouwen is vaak: bedenk vanuit welk cijfer tussen de 1 en de 10 je deze klus wil benaderen en handel hier ook naar. Dat is niet makkelijk, maar wel fijn en goed voor jezelf.
Energiezuinig en aandacht voor je persoonlijke veerkracht
En in navolging van het vorige punt, wij kunnen van mannen leren energiezuinig te werken. Ik zie dat vrouwen te weinig bewust bezig zijn met het inzetten van hun persoonlijke energie op het werk. Durven vertrouwen op je eigen ervaring, weten wat je waard bent en vanuit deze rust aan de slag gaan, is zo veel effectiever en fijner. Daarmee behoud je op de lange termijn je veerkracht. Ik zie in het algemeen dat mannen dit beter doen. Op dit gebied heb ik heel veel geleerd van het gedachtegoed van Heleen Brinkman waarmee zij werkt in het programma Leren met Hoofd en Lichaam. Om in haar taal te spreken: vanuit grounding gefocust bezig zijn waarbij je de moed hebt om stappen te zetten en in staat bent om tegenslag met flexibiliteit te benaderen. Is dit hocus pocus voor je? In de volgende video legt Heleen uit wat ze hiermee bedoeld.
Dus ik ben niet tegen mannen of voor vrouwen. Echt leren van elkaar en samen aan de slag, dat is wat ik beoog.
Hartelijke groet,
Margreet van Rixtel
