‘Ík voel me ervoor verantwoordelijk.’ Wat komt deze zin vaak voor in mijn coachgesprekken. Als ik dan de titel van het artikel in de NRC lees, dan maakt mij dat nieuwsgierig: ‘Is ze vrij, gaat ze poetsen!’ Vrouwen doen zichzelf het huishouden aan.

‘Hoe zelfbewust, ambitieus en non-conformistisch je ook denkt te zijn als vrouw,
voor je het in de gaten hebt, schiet je in de rol van huismoeder’.

Dit is zo herkenbaar  voor mijzelf. En dat zie ik ook bij andere vrouwen. In dit artikel wordt het verbonden aan het thema moederschap. Ik wil het breder trekken: we ‘moederen’ ook heel wat af op ons werk. Het idee dat je verantwoordelijk bent voor alles en iedereen. Thuis, op je werk, in je familie. Dat zit er, bij veel van ons, zo diep in. Het idee dat je verantwoordelijk bent voor alles en iedereen. Thuis, op je werk, in je familie. Dat zit er, bij veel van ons, zo diep in.

In mijn vorige artikel schrijf ik over het begrip ‘Parentificatie’. Dan heb je een overmatig verantwoordelijkheidsgevoel doordat je als kind te vroeg veel verantwoordelijkheid op je hebt genomen.

Deze keer heb ik het over je eigen gedachten zoals:

  • Het probleem is sneller opgelost als ik het even doe.
  • Ik wil een betrouwbare medewerker zijn. Mijn leidinggevende mocht eens denken dat ik een kat in de zak ben.
  • Als ik het overlaat aan een collega, weet ik niet of het wel zo gaat zoals ik het wil.

Deze gedachten zijn fnuikend. Daardoor kom je namelijk nooit toe aan de activiteiten die jij leuk vindt en die belangrijk zijn voor jouw verdere ontwikkeling.

Je blijft doen wat je altijd gedaan hebt.

 

Er zijn de sociaal-culturele verklaringen voor:

  • We hebben van vrouwen en mannen verschillende maatschappelijke verwachtingen.
  • Onbewust willen vrouwen en mannen zélf graag aan die sekse-specifieke verwachtingen voldoen: ‘Doing gender
  • Ook op het werk hebben vrouwen last van ‘gatekeeping’: de neiging van vrouwen om als een soort poortwachter allerlei (huishoudelijke) taken op te eisen, omdat mannen daarin in hun ogen minder goed zouden zijn.

En loskomen van deze rolpatronen en denkwijzen is lastig. Ook voor mij. Ik zie mezelf regelmatig ‘moederen’ over mijn teamleden: volwassen vrouwen met een prachtige carrière die behoefte hebben aan zelfstandigheid. Onnodig om hen te bemoederen. En toch deed ik het. Dom toch? En het kost zoveel energie! Door dit bespreekbaar te maken in mijn team, heb ik het weer los kunnen laten. Dank, lieve collega’s.

Dat is wat ik jou ook gun: inzicht krijgen in jouw denkwijze die jezelf en je ontwikkeling in de weg staan. 
Wat helpt:

Stap 1 Bewustwording
Inventariseer in de komende weken eens alle taken die je doet omdat je vindt dat deze moeten gebeuren, en niet omdat je deze taken zo leuk vindt om te doen. Kijk daarbij eens welke gedachten hierachter zitten. Geven deze gedachten en het uitvoeren van deze taken je energie of juist niet?

Stap 2 Voorbereiding
Vervolgens beschrijf je per taak, die je doet terwijl je deze niet leuk vindt:

  • waarom je het doet;
  • wie je vindt dat het eigenlijk moet doen;
  • waarom je boos, verdrietig, gefrustreerd bent dat die dat niet oppakt.

Stap 3 Ga na wat jij zelf kunt veranderen
‘Verander de wereld, begin bij jezelf’. Juist bij dit thema. Waarschijnlijk heb je het probleem al meerdere keren aangekaart. Dat helpt dus niet. En zolang jij blijft doen, wat je doet, verandert de ander niet. Dus probeer na te gaan, wat jij anders kunt doen. Leg dat in een rustig moment voor aan de ander. Zeg wat je ziet gebeuren, wat dit met je doet en wat jij anders gaat doen.

Succes en Warme groet,

Margreet
Oprichter van Topvrouw.nl

PS mocht je geraakt zijn door dit artikel, voel je vrij om contact op te nemen. Klik hier voor gratis kenninsmakings-/intakegesprek. In onze programma’s besteden we veel aandacht aan dit type ondermijnende gedachten. In het kennismakingsgesprek kunnen we samen nagaan welk programma het meest geschikt is.